dzień bez prostownicy.

Ostatnio miałam dzień bez prostownicy, a raczej dzień z pianką do loków i ugniataniem włosów. Wyszły całkiem nieźle. Ferie się skończyły, właściwie tydzień temu. Nie zrobiłam praktycznie nic z mojej listy.
Wtorek, czyli walentynki, minęły mi całkiem przyjemnie. Najpierw w szkole zdjęcia, lizaki i różne wygłupy, potem kręgle z moimi kochanymii ;**
Moje myśli krążą wokół kilku spraw. Jedną z nich jest przefarbowanie włosów na rudyy. Chyba się skuszę.
Inną sprawą jest kosmetologia. Chciałabym, ale nie wiem czy jest sens. Pomyślę nad tym później, na razie maturę muszę zdać. W poniedziałek do kina na jakiś polsko-niemiecko-francuski film z moją Moń. Mam nadzieję, że będzie fajny.
W poniedziałek dostałam od mojego Kotka piękne tupilanki ;)) Jeszcze się trzymają. Chciałabym wiosnę!!!

Jutro długa niedziela, bo wstaję o 8.30! Jak ja to przeżyję ? :D

Wzięło mnie na sentymenty. Dziś natrafiłam na ten wiersz. Cudowny, smutny, dogłębny. Chwilę później dowiedziałam się że jego autorka  zmarła dziś wieczorem. Dziwnie się poczułam. Dlatego wklejam ten wiersz z myślą o wspaniałej autorce, która dokładnie potrafiła uchwycić wzruszające rzeczy w kilku linijkach, ale czytając go myślę też o moim wspaniałym kocie, który jest najważniejszym dla mnie stworzeniem na całym świecie.

Kot w pustym mieszkaniu


Wisława Szymborska


Umrzeć - tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.


Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.


Coś sie tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.


Do wszystkich szaf sie zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.


Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
I żadnych skoków pisków na początek.